Ukazywanie poezji w formie interaktywnych animacji typograficznych, było pomysłem który nie dawał mi spokoju już od dawna. W pewnym sensie okno przeglądarki jest idealnym medium dla silnie wystylizowanych wierszy. Ale o ile można by jeszcze argumentować, że tradycyjna poezja kocha papier, to awangardowa poezja konkretna, jest wręcz stworzona do tego, by wprawić ją w ruch przy pomocy magicznych zaklęć języków CSS i JavaScript.

Na tej stronie zastosowałem również CSS-owy pstryczek, który przełącza nam light i dark mode. Ów pstryczek nie zapamiętuje naszego wyboru przy ponownym załadowaniu strony, ale ponieważ jest to one pager, to można przymrużyć na to oko.

Gdy wejdziesz na ową stronę z telefonu, ukaże Ci się jedna animacja (która dobrze sobie radzi z pionowym układem ekraniku) i poniżej wiadomość z podziękowaniem za wizytę i zachętą aby powrócić do tej strony, gdy odwiedzający będzie na komputerze. Takie rozwiązanie jest dużo lepsze, niż męczarnia przy próbach zaimplementowania animacji na małym ekraniku lub całkowite olanie sprawy – czego Google zresztą nie lubi. Myślę, że algorytmy Google docenią to, że wszystkie sekcje są ukryte, a odwiedzający dostaje instrukcje co powinien uczynić, aby jego doświadczenie czytania owej strony było jak najlepsze. A przynajmniej taką mam nadzieję...